Bu kadar zaman buralarda yoktuk. E peki yedik içtik uyuduk mu? Tabiki hayııııır! Ama tabi kış hayatı yavaşlatmıyor değil. Soğuktan kendimizi eve attıktan sonra pek çıkmadık ve harıl harıl çalıştık. Mimarlık okumuş ben artık bir IK çalışanı olduğum için, öğrenilecek konuların çokluğundan sebep, bir dönem kendimi kaptırarak çalıştım:)
Bir Kartalkaya macerası!Sen bütün kış dur dur..Mart sonunda kayağa git..Hiç kar yok kayamazsınız yorumlarıyla beraber çıktık yola gecenin bir vakti. Biz hep bereketli bir çift olduk zaten. Nişanımızda hiç yağmayan kar gök delinircesine yağmış, mekanda neredeyse mahsur kalmıştık. Doruk ne zaman Ankara'ya gelse yavrum bereketini getirir şakır şakır yağmur yağdırırdı. Neyse anlayacağınız gibi biz ayak basar bazmaz gök delindi, kar bastırdı. Ben tabiki piste adımımı atar atmaz ilk maceramı yaşadım. Bir hayli sürüklenerek pata küte aşağı inmeyi başardım:)
Evde geçen zamanlarda ise, yaza hasret çilekli tatlıcıklar ve türk kahvesi eşliğinde keyif yaptık.
Ve evet sonunda bahar geldi ve kendimizi sokaklara attık. Morime üzerindeki sarı zımbırtıyı bulmak içinde bir cumartesimizi caddede geçirdik. Ama yüzündeki mutluluğa değdi doğrusu!
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için önemli:)