Dikkat! Bu bir uzun süredir yoktum, ay şöyleydi, amanda böyleydi, yaz tatili işte yazılarına benzemez. Evet uzun süredir ortada yoktum. Ama benim için hayatımı belki de en çok sorguladığım, neden aradığım, kendimce kucağıma bırakılan bombayla baş etmeye çalıştığım/çalıştığımız bir dönem. Sağlıktan öteye köy yokmuş, insan bir varmış, bir yokmuş... Bu nasıl işmiş? Hayatta sevdiklerinizden öte birşey yokmuş. Tırnağınız kırılmış, arabayı sürtmüşsünüz, ev sahibi olmak için didimiyormuşsunuz, o öyle demiş, bu böyle demiş... Bu işler öyle değilmiş. Çok eski bir arkadaşım annemin ani rahatsızlığı sebeiyle beni çöktüğüm yerden kaldırmaya geldiğinde dedim ki: "Çok fena tokat yedim". O da dedi ki: " Hayır canım tokat yemedin. Hayatta tokat yemenin ne kadar kolay olduğunu gördün. Her an o tokat sana da patlayabilir, sen sadece bunu farkettin". Evet doğru, şuana kadar çok şükür sevdiklerimin acısıyla sınanmadım. Ama Tanrı bana uyarıcı bir tokat patlattı. Hayat bu kadar şımarık yaşanmaz, kendine gel mesajıydı belki de... Çok şükür yine şanslı insanlarmışız. Ufak problemlerle, tıpta %98 hastanın felaketlerle karşılaşabileceği bir durumda biz %2 lik dilimde ucuz atlattık. Kıssadan hisse, sevdiklerinize sarılın, kalp kırmayın, sevmenin-sevilmenin tadını çıkarın!
Sevgiler,
G
0 yorum:
Yorum Gönder
Yorumlarınız benim için önemli:)